SEVGİLİ ESKİ KÖYÜM KOCA BAKRAZ

Söz,söz vermiştim sana
İçinde yaşattığın koca koca
yitik hayatları anlatacaktım
Herkese kelimelerle....
Düşündükçe gözlerimin daldığı
Bende bıraktığın izlerde
Anlatacaktım senide herkese
Olmadı sevgili köyüm anlatamadım....

Sana olan tutkum neydi
Her tonunu gördüğüm yeşiline mi?
Çocukluğumun tutkusu
Gözümün gördüğü heryerde aradığım
Ama bir türlü bulamadığım
Şimdi sadece düşlerimde yeşeren
Ezan çiçeklerine mi?
Yoksa,her hatırladığımda
Kekremsi bir meyve tadı gibi Anımsadığım
Kimi yerinde güldüğüm
Kimi yerinde yüreğimi kirmen kirmen burkan
Kimi yerindede öfkeden beni deliye çeviren
Ama hatırlamaktan da hiç vazgeçmediğim,vazgeçemediğim
Çocukluğumun perişan günlerine mi?
Bilmiyorum sevgili köyüm bilemiyorum

Oysa seni masal tadında hatırlamak isterdim.
Hani develerin tellal olup
Az gidip uz gittiği dere tepe düz gittiği zamanlarda
Masallarının tükendiği yerdede
Destanlarda bulmalıydım seni
Köroğlu gibi ZALOĞLU RÜSTEM gibi
Dede korkutsuz yetim kalır destanlar
Hani eline topuzunu alıp
Soy soyladığı,boy boyladığı çağlarda.
Bulamadım sevgili köyüm bulamıyorum.

Masmavi gökyüzünde
Gemici feneri gibi asılı güneşinden
Gümüş rengi bulutlarının getirdiği yamurlarından
Kaçıp saklandığım saçak diplerini
Unutmasam,Unutamasamda
Oyalı eşarbını saçına at kuyruğu gibi bağlamış
Eline aldığı bakracıyla
Akşam üstü rüzgarına kendini salmış
Kızlarının salına salına yürüyüşünü
Her daim hatırlasamda
Seni nedense hep hüzünle anıyorum sevgili köyüm

Şimdi seni övgü dolu sözlerle
Dağlarının süsü çiğdem çiçeklerinle mor menekşelerinle
Yok yok belkide üzerine ağıtlar yakılan meşelerinle
Anma zamanı ama!....
Ben seni!....
Senin orta yerinde,ıhlamurun az ilerisinde
Köprünün biraz berisinde
Çavuşun kahvesinin önünde
Direğin dibinde
BakkalAbdullah amcanın dükkanının biraz ötesinde
Tam o yerde
Yolun ortasında
Yol ortasında
Komşu köylü bir odun ağasının
Hemde tam onun zulmünden kaçmış
Sana sığınmış
Tanrı misafiri olmuş
Zayıf ,çelimsiz ve okadarda çaresiz
Dedesi yaşındaki çobanın
Sille tokat,yok yok ,tekme tokat
Döndüre döndüre dövmesiyle
Çocukluğumun çaresizliğiyle
İsyankar ürkekliğimle
Ama en çokta onlarca gözün seyredişiyle
O zavallı ihtiyarcığın seyirci gözlerden medet uman yalvaran yalvaran gözlerinde
Ve yiğitliğin sendemi? serdemi?
yoksa sadece kelimelerde mi olduğunu
Yine bir saçak dibinde sarsıla sarsıla ağlayarak
Belletişinle
Hatırlıyorum sevgili köyüm

Sana veda zamanı biliyorum
vedalar hüzünlü olur ya
İşte bende seni böyle
Belki herkes gibi değil ama
Hep hüzünle anıyorum
Sevgili Eski Köyüm KOCA BAKRAZ
23.01.2008
HAKAN KAVAK

bu nasıl bir şiir böyle ta yüreğinden benliğinden yazdığın sabah sabah ağlattın beni kendimi durduramıyorum......Allah her daim seninle ve yanında olsun her işin rast gitsin (nuray ben)

Sevgili nuray ne kadar güzel dua etmişsin öyle benim için teşekkür ederim bilmukabele Hz Mevlana Sen sende olanın en iyisini sun demiş bende köyümüz için bir şeyler yazmak istedim ve benden bunlar çıktı Sevgili Nuray Şiir bazen gözyaşıdır,bazende gözyaşı şiirdir ve bana göre en güzel şiiri bu durumda sen yazmışsın

hic bisey anlamadım yinede emegine saglık

Hakan gülüm şiirin için teşekkür ederim sen keşfedilmeyen hazinesin. Kavak kardeşlere selamlar.